KPC zmiany - treść pisma procesowego

 

Treść pisma procesowego

Nowelizacja KPC zmieniła między innymi treść art. 127 KPC dotyczącego pisma procesowego. 
W praktyce nowością jest, obowiązek wyszczególnienia, które fakty strona przyznaje, a którym zaprzecza. Przy okazji w całym KPC nastąpi zmiana nomenklatury - okolicznośći faktyczne zostaną zastąpione przez fakty. Jest to zmiana jak najbardziej pożądana, określenie okoliczności faktyczne było sztuczne i niezrozumiałe dla osób niebędących prawnikami. Teraz przedmiotem postępowania dowodowego będą po prostu fakty. 
Problem zacznie się jednak w przypadku, w którym sąd ustali fakty nieprawidłowo lub w którym każda strona przedstawi inaczej fakty. Okaże się bowiem, że czym innym są fakty (te obiektywnie istniejące w rzeczywistości) i fakty ustalone przez sąd oraz podnoszone przez stronę. Czyli fakty nie muszą być zawsze faktami. Sam ustawodawca wybrnął z tego w ten sposób, że w art. 368§1(1) KPC wskazał na to, że jednym z zarzutów dotyczących podstawy faktycznej wyroku może być zarzut ustalenia przez sąd faktów niezgodnie z rzeczywistym stanem rzeczy. Należy zatem pamiętać, że czym innym są fakty (te istniejące obiektywnie w rzeczywistości), a czy innym fakty ustalone przez sąd, a jeszcze czym innym fakty, na które powołują się strony. To może dzielenie włosa na czworo, ale... takie są fakty. Tak, czy inaczej, dla profesjonalnych pełnomocników, omawiana zmiana, będzie wymagała zmiany przyzwyczajenia w myśleniu, choćby o wnioskach dowodowych, w których będziemy wskazywać fakty (art. 235(1) KPC, a nie okoliczności faktyczne.
Wracając jednak do obowiązku wymienienia faktów które strona przyznaje i którym zaprzecza, należy wskazać, że tak na prawdę istnieje jedynie obowiązek wymieniania faktów, którym strona zaprzecza. W dalszym ciągu obowiązywać będzie bowiem art. 230 KPC, zgodnie z którym:
Gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane.
Czyli w praktyce będzie tak, że bezwzględnie trzeba będzie wskazać istotne fakty, którym się zaprzecza. Nie trzeba jednak koniecznie wskazywać faktów które się przyznaje – ponieważ dalej obowiązuje art. 230 KPC.
Warto o tym pamiętać, bo może mieć to bardzo realny wpływ na konstruowanie pism procesowych oraz ich przejrzystość i czytelność. Dużo bardziej czytelne jest bowiem pismo wyszczególniające tylko fakty, którym się zaprzecza, niż pismo, które zawiera również całą listę faktów, które się przyznaje. 
Jednocześnie często stosowana formułka: zaprzeczam wszystkim okolicznościom faktycznym, których wyraźnie nie przyznam lub podobna – traci sens, albowiem konieczne będzie wskazanie wprost faktów, którym się zaprzecza. Jednak powyższa formułka, tak na prawdę już dawno nie miała większego znaczenia, co wynikało z orzecznictwa.
Wspomnieć należy również, że oczywiście pozostaje możliwość wskazania w piśmie procesowym podstaw prawnych żądań i wniosków. Przy czym stronę zastępowaną przez profesjonalnego pełnomocnika sąd będzie mógł zobowiązać do wskazania takich podstaw prawnych (art. 205(3)§4. Wskazanie omawianych podstaw prawnych może mieć wpływ na przebieg postępowania, albowiem zgodnie z nową regulacją art. 156(2) KPC:
Jeżeli w toku posiedzenia okaże się, że o żądaniu lub wniosku strony można rozstrzygnąć na innej podstawie prawnej, niż przez nią wskazana, uprzedza się o tym strony obecne na posiedzeniu.
Powyższa, kontrowersyjna, regulacja będzie jednak przedmiotem innego wpisu.
 

formularz kontaktowy

Nazwa

E-mail *

Wiadomość *

obserwatorzy

Copyright © paragrafowanie